Speaker
Description
با افزایش آگاهی جهانی به لزوم استفاده از انرژیهای سبز، بهرهبرداری از انرژی سنگهای داغ زیر زمین بعنوان در دسترسترین نوع منبع زمینگرمایی در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. استفاده از این منابع مستلزم ایجاد تراوایی در سنگ با ایجاد شکاف هیدرولیکی، و تزریق سیال برای دریافت گرما و انتقال آن به سطح است که بطور کلی به آن سیستم زمینگرمایی بهبود یافته گفته میشود. در این مطالعه، با مدلسازی عددی یک سیستم زمینگرمایی بهبودیافته با شکاف محدود، حساسیت مقدار تجمعی استخراج انرژی و نرخ بهینۀ تزریق سیال به ابعاد شکاف مورد بررسی قرار گرفتهاست. نتایج نشان میدهد که با افزایش شعاع شکاف، و متعاقباً افزایش فاصلۀ بین دو چاه، انرژی تولیدی تجمعی افزایش مییابد. همچنین نرخ بهینۀ تزریق سیال که به بیشینه شدن انرژی تولیدی تجمعی میانجامد، در شکافهای بزرگتر بیشتر است. نتایج حاصل میتواند در طراحی و بهینهسازی سیستمهای زمینگرمایی بهبودیافته مورد استفاده قرار گیرد.
Student presentation contest | Opt in |
---|---|
Student Poster Contest | Opt In |
Journal Submission | Consider for Journal Submission |