Speakers
Description
تغییر ترشوندگی سنگ مهم ترین اثر سیلاب¬زنی با آب مهندسی شده در نظر گرفته می¬شود اما بیشتر رویکردهای موجود برای مدلسازی تغییر ترشوندگی و افزایش بازیافت نفت توسط معیارهای ساده ای توصیف می¬شوند و معمولا نقش واکنش های ژئوشیمیایی موجود در هر فصل مشترکهای آب-نفت و نفت-سنگ را در این فرآیند نادیده می¬گیرند. این پژوهش با استفاده از رویکردی جدید بر اساس محاسبات ژئوشیمیایی، استفاده از مدل هایی مبتنی بر واکنش های تشکیل کمپلکس سطحی (SCM) و محاسبه تعداد پیوند های شیمیایی، این ملاحظات مهم را به منظور بهینه سازی ترکیب یونی آب تزریقی در نظر می گیرد. در این روش، تغییر ترشوندگی با در نظر گرفتن یک پارامتر درون¬یابی (θ) برای به‌روزرسانی تراوایی نسبی و فشار موئینگی فازها به عنوان یک تابع از مجموع پیوندهای شیمیایی انجام می¬شود. این روش از طریق مقایسه نتایج شبیه سازی با نتایج مطالعات آزمایشگاهی منتشر شده، اعتبار سنجی شده است. نتایج این پژوهش نشان می¬دهد که اجزا نفتی که به صورت مستقیم جذب می‌شوند و شرایط نفت دوست را ایجاد می¬کنند، فقط تحت شرایط pH خاص، به ویژه در pH > 8 و برای نفت هایی با عدد اسیدی بالا می¬تواند منجر به افزایش بازیافت نفت در فرآیند تزریق آب مهندسی شده شود. در مقابل اجزا نفتی که به طور غیر مستقیم (توسط فیلم آب) جذب سنگ می¬شوند، شرایط ترشوندگی مخلوط را ایجاد می¬کنند که می تواند باعث افزایش بازیافت نفت با این روش شود. این مدل توانایی پیش بینی دقیق عملکرد آب مهندسی شده در میدان را دارد.
| Student presentation contest | Opt in |
|---|---|
| Student Poster Contest | Opt In |
| Journal Submission | Consider for Journal Submission |
